Waarom niet alles lekker hoeft te zijn…

‘Water is smerig, ik kan dat niet de hele dag drinken.’ Ik hoor het mezelf nog steeds zeggen, terwijl ik een slokje van mijn aspartaamsap, beter bekend als cola light. Mijn moeder zei ooit dat water geen smaak heeft en dus niet vies kan zijn. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Kim Kardashian heeft ook geen smaak, en ik vind haar best vies.
Overigens meende ik dat wel echt, ik vond water écht niet lekker. De reden? Ik leefde aan een suiker-infuus, dus alles dat niet smaakte als een suikerspin die knuffelde met een chocoladereep kwam niet door mijn (wan)smaaktest. Ik moest echter van de frisdrank af, want als je huisarts je linkerborst optilt om weet-ik-veel wat te meten, dan ben je dus óf een vrouw, óf een te dikke man.
Geen vrienden
Ik heb nog een tijdje geprobeerd om de frisdrank te vervangen door allerlei andere Unilever-creaties, en dat was misschien wel gezonder dan de cola light, maar je valt er natuurlijk weinig mee af als je er een paar glazen per dag van naar binnen giet. Na voor de zoveelste keer afgevallen en weer aangekomen te zijn besloot ik vorig jaar om voor de Weight Watchers te gaan. Weight Watchers is een fantastisch progra….wát? Chocola 20 punten? Maar ik héb er maar 38 op een dag.
Laten we het erop houden dat WW en ik in het begin geen vrienden waren. Eten? Ja, dat lukt prima met dat programma, maar snoepen? Daar leek verdraaid weinig ruimte voor en voor lekker drinken al helemaal niet. Na weken mokken, zeuren en miepen (en afvallen), viel bij mij eindelijk het kwartje. En nu, jaren nadat ik besloot dat ik nóóit maar dan ook nóóit een waterdrinker zou worden, is water het enige dat ik nog drink…met af en toe iets anders voor de smaak.
Zo blijft er toch niets over?
Vorige week had ik een gesprek met een vriendin (en mede WW-veteraan) over het feit dat ze een of andere limonadevervanger dronk, vol met allerlei zoetstoffe (cyclamaat, aspartaam, sacharine). Haar antwoord? ‘Ja maar jeetje, wat moet ik dan nog drinken, zo blijft er toch helemaal niets over? Ik kan toch niet de hele dag op water leven?’ En dáár schuilt volgens mij het probleem in, voor haar, kortgeleden nog voor mij en voor heel veel andere mensen: we hebben besloten dat alles de hele dag maar lekker moet zijn. Alles dat we doen moet fijn zijn, lekker, leuk of bevredigend. En dat kan natuurlijk helemaal niet.
Eten en drinken is daardoor namelijk entertainment geworden. Onterecht, want eten en drinken doe je om te overleven, om je lijf energie te geven, het is gewoon brandstof. Het is alsof je auto besluit dat hij alleen wil rijden op benzine op basis van limonadesiroop. Ik was overigens de eerste om te roepen: ‘Ja maar het leven moet toch wel een beetje leuk blijven?’ Dat vind ik nog steeds, alleen ik geloof niet dat mijn leven ook maar íets minder leuk is geworden nu ik niet meer de hele dag frisdrank of sap naar binnen giet.
Niet alles hoeft goddelijk te zijn
Ik ben nog altijd absoluut geen lid van de anti-suikergestapo, wél ben ik me ervan bewust hoe erg ik aan suiker verslaafd was. Zo erg zelfs dat ik besloot dat mijn leven minder leuk zou zijn als ik het niet meer tot me kon nemen. Grappig, want andere stoffen die je dat gevoel geven zijn verboden. En het is écht belangrijk, want de hoeveelheid suiker die we tot ons nemen is werkelijk waar niet normaal meer, simpelweg omdat we het zo fijn vinden om onszelf te verwennen. Omdat we besloten hebben dat alles altijd maar lekker moet zijn.
Voor mij lag daar de oplossing, actief besluiten dat niet áltijd alles maar goddelijk hoeft te zijn. De hele dag water is best saai (al valt dat dus enorm mee zodra je afgekickt bent), maar daardoor smaakt dat ene glas Spa Fruit of chocomel (guilty pleasure) dus wél goddelijk lekker. En chocola of een roombroodje? Daar kan ik dus écht de hele week naar hunkeren, maar als ik er dan op vrijdag eentje eet, voel ik me stiekem een beetje jarig. En dat roombroodje eet ik élke week. Omdat het verbazend is hoeveel lekkers je kunt en mag eten als je alle rotzooi achterwege laat op het moment dat je gewoon voeding nodig hebt.
Neem dat maar aan van een man zonder borsten.