Misschien zou je het niet zeggen als je mijn gedichten leest, maar ik ben kampioen piekeren. En dat is zonde, want piekeren draagt werkelijk niets bij, sterker nog, piekeren pakt je dat beetje zorgeloosheid dat je nog hebt, genadeloos af. Piekeren – niet te verwarren met constructief nadenken – verlamt, en verandert niets aan het uiteindelijke probleem.
Kortom, aan het einde van de dag, heb je je uren verspild aan je zorgen, terwijl het probleem nog net zo groot is als vanmorgen (of erger nog: het probleem komt helemaal niet als je je zorgen maakt om iets dat zou kunnen gebeuren. Dat kun je dus ook andersom zien.
Als je je zorgen los zou laten, en gewoon probeert te genieten van de dag, dan is je probleem aan het einde van de dag net zo groot, maar je hebt tenminste wel een een leuke dag gehad. Ik vind het lastig om zorgen los te laten, maar het helpt me enorm om mezelf eraan te herinneren dat ik door piekeren, mijn problemen niet oplos, maar in plaats daarvan een waardevolle dag in mijn leven heb laten schieten.
Als je je zorgen nu eens varen liet,
genieten zou, omdat het mag,
dan verdwenen je problemen niet,
maar had je wél een leuke dag.
Lees ook:
Kracht
Gedichten
Overlijden
Gedichten
