Dag zes alweer lees ik hierboven. De tijd vliegt, maar aan de andere kant heb ik het gevoel dat we hier al weken zitten. Maarten en ik vinden Finland een geweldig land en echt niet alleen omdat het land bestaat uit 80% vrouwen en 20% mannen :). De mensen zijn hier gewoon erg aardig, alles is behoorlijk gemoedelijk en natuurlijk helpt het ook dat we hier met zo’n grote groep zijn, dat vertekent de boel wel. Ze zeggen altijd dat verhuizen naar het buitenland alleen leuk is als je thuis mee kunt nemen en zo voelt dit een beetje. Ik let op m’n woorden terwijl ik dit schrijf omdat ik niet de illusie wil wekken dat ik thuis niet mis, maar deze hele trip is gewoon een gigantisch warm bad in alle opzichten.
Gisteren was het tijd voor het tweede video-item, na de leuke reacties op het eerste item. We wilden alleen niet meer van hetzelfde doen, dus dat leverde wat denkwerk op. Edsilia zou met een grote wereldbol door de stad rennen, maar dat ging niet door, waardoor ineens het kwartje viel bij Maarten en mij. Het liedje heet ‘On Top of the World’ dus waarom vragen wij mensen niet of ze bovenop de wereld willen zitten. Een levensgevaarlijke operatie, want die bal is een kolossaal geheel en we waren maar met z’n tweeën, gelukkig kregen we alsnog wat hulp. Onze video-items beginnen op te vallen, dus de filmploeg van de NOS besloot om met ons mee te gaan. Zij hebben het geheel ook vastgelegd, we schijnen toch iets goeds te doen hier.
Over het item zelf zal ik niet teveel zeggen, de beelden spreken straks voor zich, we gaan zo monteren. Één ding kan ik wel zeggen, het is supermelig!
Daarna zijn we nog even wat kleren gaan kopen, want we moesten naar het openingsfeest. Veel van verwacht, maar het stelde niets voor, erg saai, al heeft Maarten een telefoonnummer gescoord (you go girl!!!). Na het feest zijn we naar de Euroclub gegaan, waar ze de hele nacht alleen maar songfestival hits draaiden. Geweldige sfeer, iedereen veel te veel gedronken, en op en top melig kwamen we terug in het hotel. Daar nog met z’n allen even nakletsen (en drinken natuurlijk), waarna de bar sloot. Maar we waren nog niet klaar, dus besloten we om het feestje voort te zetten in de kamer van Wilbert (vertegenwoordiger van Universal). De danseressen, Wilbert, Bram (danser) en ik hebben daar nog doorgebracht tot een uur of half zes, daarna werd het echt tijd om te gaan slapen.
Vandaag gaan we op bezoek bij de ambassadeur van Finland. Hoe dat is? Je hoort het morgen!
xM
Lees ook:
