Pasen…hoe weersta je die chocola? (nou niet dus)

‘We zijn hier met z’n allen bij elkaar gekomen om afscheid te nemen van broekmaat M. Broekmaat M was een fijne broekmaat, geliefd door iedereen die hem mocht aanschouwen en het doet ons pijn en verdriet dat hij zo kort onder ons mocht zijn.’ Goed, het is wat overdreven, maar zo voel ik me dus, wetend dat de Paasdagen voor de deur staan.
Feest draait niet om eten…feest draait niet om et….jaja, allemaal heel erg leuk bedacht, hier met die chocola. Het is natuurlijk waar, feest draait niet om eten. Maar laten we even niet vergeten dat ik niet zo dik ben geworden van de aardappelen met sperziebonen. Eten is lange tijd mijn allergrootste vriend (en allergrootste vijand geweest), en hoewel onze relatie in de periode dat ik nu aan het afvallen ben aanzienlijk is veranderd, zijn eten en ik nog steeds verdraaid fijne makkers (en ja, in gedachten sta ik nu met mijn arm om een levensgroot chocolade-ei geslagen te poseren voor een foto in Disneyland Parijs, zúlke goede vrienden dus).
Ook gezellig zonder eten

Voor mij bestond een deel van het afvallen uit het loskoppelen van gezelligheid van eten. Dat is gelukt, ik kan daadwerkelijk een hele gezellige tijd hebben, zonder dat daar snaai aan te pas hoeft te komen. Daar heeft mijn probleem met de komende Paasdagen ook verdraaid weinig mee te maken. Het is namelijk niet dat de Paasdagen niet gezellig zullen zijn zonder bergen chocola op tafel, het is simpelweg dat de Paasdagen heel gezellig zullen zijn, maar ik wil wél bergen chocola op tafel. Waarom? Omdat ik verdorie van chocola houd (en van gourmetten, en van een heerlijk uitgebreid paasontbijt, en….en…en…).
Natuurlijk heb ik het overwogen, om me gewoon netjes te gaan gedragen met Pasen. Twee eitjes op een beschuitje, braaf mn stukje vlees ’s avonds zonder sausje, géén stokbrood etc. Maar weet je wat het is? Ik houd oprecht van eten, ik vind het lekker en ik kan er zo onwijs van genieten. Pasen zonder al die lekkernijen is voor mij een beetje als De Toppers zonder René Froger: het is misschien beter voor iedereen, maar het is zóveel minder leuk. Dan was er ook nog iets met Jezus, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik daar niet zoveel mee heb. Ik ben zo’n gelegenheidsChristen. Vrije dag? Lekker eten? Ja hoor, zet mij maar op de lijst! Nee, de gedachte van me heel erg gedragen doet me denken aan de tijd dat ik Sonja Bakker deed. Echt, ze is vast een onwijs lief mens, maar in je boek roepen dat je maar twee oliebollen mag met oud en nieuw? Twee? Tweehee?
Loslaten
En dus heb ik besloten dat ik Weight Watchers tijdens de paasdagen even loslaat, gewoon om lekker te genieten. Wel heb ik mezelf moeten beloven dat genieten daarbij het magische woord is, en dat ik dus niet, omdat het twee dagen mag, als een varken m’n gevulde chocolade-eitjes in de chocoladefondue moet dopen om ze vervolgens te overgieten met slagroom. Zondag eet ik een heerlijk ontbijt, lekkere chocolaatjes overdag en ‘savonds ga ik gourmetten, mét sausjes, mét stokbrood, omdat ik dat heerlijk vind. En maandag doe ik dat nog eens dunnetjes over.
Waarom? Omdat ook genieten bij het leven hoort, en omdat ik soms vergeet dat het feit dat ik aan het afvallen ben, niet hoeft te betekenen dat ik élke week vooruitgang moet boeken. Deze week zal ik stilstaan, misschien kom ik zelfs wat aan. Maar als ik iets heb geleerd in het afgelopen jaar Weight Watchers, dan is het dat je er in twee dagen niet aan kunt eten wat je er in een week niet af kunt krijgen. En zelfs áls je dat voor elkaar krijgt, zet je dat de week erop wel weer recht.
‘We zijn hier met z’n allen bij elkaar gekomen om afscheid te nemen van broekmaat M’. Maar niet voor lang, volgende week is hij gewoon weer van de partij. Fijne paasdagen en geniet ervan. Dat mag best.